adjeyant
(Redjiblé di adjeyante)
Etimolodjeye
candjîSpotchî aplacaedje di : « ôrdjouwant » (djeyant åzès fiesses di Nameur ki rprezintéve Golyat) eyet « djeyant ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /a.d͡ʒɛ.ˈjã/ (minme prononçaedje cåzu pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /a.d͡ʒɛ.ˈjã/ aschoûtez lu
- Ricepeures : a·dje·yant
-
Adjeyant a droete
-
Tolu foirt hôt
-
Tolu ki magne des efants
-
Adjeyants d' foclore
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | adjeyant | adjeyants |
femrin | adjeyante | adjeyantes |
adjeyant omrin
- grand ome, grande feme.
- Vos-avez sûr dèdja oyou djåzer di Dåvid, li p’tit hièrdî a qui l’Bon Dju aveût dit d’aler cwèri quéquès rontès platès pîres po ‘nnè cråwer li måhêtî adjèyant Goliath — Georges Ghys.
- Cumint vôrîz-ve vini tére tièsse
Ås adjèyants, vos, p’tit napê ?
Pinserîz-ve téke fèye, vos, si roubièsse,
Esse rumarké duvins l' hopê ? — Martin Lejeune.
- (imådjreçmint) djin di grande valeur.
- Ces la ki s’ rapinsèt nos tåyes,
Et k’ ont veyou ces adjeyants
Poirter hôt, nosse viye åbarone. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.96, “Li Nid d’Coèrbâs” (fråze rifondowe).
- Ces la ki s’ rapinsèt nos tåyes,
- {tolu|wa}} tolu hôt so pates.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
- (pa stindaedje do sinse) grande plante
- L' adjeyant fourit stindou påzès bokions.
- persounaedje des fåves do vî vî tins ki magne les efants.
- L' adjeyant vout prinde ses botes a on-pas-fwait-set-eures, mins i n' les rtrouve pus — Fåve do vî vî tins ramexhnêye pa Paul Marchot (fråze rifondowe).
- (foclore) grands persounaedjes k' on pormoenne dins des veyes; tchaeke veye end a avou des nos da sinne;
- Vénrdi, dji m' pormoennéve sol adjeyant di Sint-Foyén; i n aveut ene fanfåre avou des adjeyants ki djouwént del muzike divins les cafès ou divant les måjhones po-z aveur ene pitite gote. — Michèle Guillaume (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîAddjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | adjeyant | adjeyants |
femrin padrî | adjeyante | adjeyantes |
femrin padvant | adjeyante | adjeyantès |
adjeyant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- foû grand.
- Sint Cristofe esteut d' ene taye adjeyante. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Gn a des tchinnes ki sont-st adjeyants — Motî Forir (fråze rifondowe).
- La, so l' crestea ki boute å mitan des deus vås
Fén parey a li screne d' ene viye adjeyante biesse;
L' åbe a crexhou, foirt et vigreus, droet come èn I — Henri Simon, dins Li moirt di l' åbe (fråze rifondowe). - Inte Diss et Hassel, ene aiwe a forcrexhou et l' convwè passe e mitan d' èn adjeyant vevî — Dieudonné Boverie, Li loumire pierdowe, p. 54 (fråze rifondowe).
- Dispu cwan ki ci adjeyant åbe la esteut la ? N’ aveut nouk a l’ dire, tant esteul vî. — A. Moors-Schoefs (fråze rifondowe). (!!! a-z aveuri)
- Disconte tote ene årmêye d' adjeyants bokets d' rotches— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 128 (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjîadjeyant
- Francès : géant (fr), immense (fr), titanesque (fr)
- Neyerlandès : reusachtig (fr)