Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « accent » (minme sinse).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
accint accints

accint omrin

  1. (linwince) manire di prononcî ene langue.
    • El walon, c' est èn accint erité d' nos tayons, ene erlike do passé (Louise Debroux-Delestienne).
    • Vos n' etindoz nén mi accint polonès, boubiet !?Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 34 (fråze rifondowe).
  2. (croejhete) radjoutaedje ådzeu d' ene lete po candjî ene miete si prononçaedje.
    • On s' brouye todi avou tos ces accints la.

Mots d’ aplacaedje

candjî
  1. accint sol droete, accint sol hintche

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
manire di prononcî ene langue
radjoutaedje ådzeu d' ene lete