Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « Brussele », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

No prôpe

candjî

Brussele femrin

  1. (veye) mwaisse veye del Beldjike.
    • Mins lon d' aler å buro des bagaedjes, ele cora-st å wichet k' on dnéve les copons pol lene di Brussele ... Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.30 (fråze rifondowe).
    • Mins ki va-t on fé del bele Brussele avou tos ses tuneles Daniel Droixhe (fråze rifondowe).
    • Brussele èm peze so l' estoumak Georges Fay, dins « Tchambe l° 9 » (fråze rifondowe).
  2. (Brussele-el-Wisconsene) viyaedje del Wisconsene, askepyî pa des Walons.
    • Vinoz danser al grande fiesse di Brussele ; c’ est l’ cafè cafè cafè ki fwait cafter les comeres… — Al Vandertie.
  3. (pa stindaedje do sinse) l’ Union uropeyinne.
    • Brussele a rpermetou di dner des alimints avou des farenes di polets ås pexhons d’ aclevaedje.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
mwaisse veye di Beldjike

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike Brussele so Wikipedia