årmistice

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Calcaedje do francès « armistice » (minme sinse)

Sustantif

singulî	pluriyal
årmistice	årmistices

årmistice o. & f. (mot bikebok)

1. convnance inte des cis ki fwaiynut l'guere di s' arester, sins waeranti di n' måy pus gueryî.
   • L' årmistice, c' est cwand des cis ki fjhèt l' guere rimetèt les catches e for — P.-H. Thomsin (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

Påye

Ratournaedjes

convnance di n' pus gueryî

• Francès : armistice ^(fr)