Ôvîfa
Etimolodjeye
candjîAplacaedje tîxhon d' on pitit no tîxhon «Wulfhari» et d' on cmon no walon «fa»; fagne da Wulfary. Li mot a stî rcomprins pa les scrijheus d' papîscrîts, dispu al boune 1354 come "o vî fa" ou "ol viye fagne". Li "O-" ni shonne nén aveur måy yeu si vraiye valixhance, poy ki l' dijhêye ordinaire, c' est «e-n Ôvîfa». Li "ô" do prononçaedje walon provént dandjreus do taeyon-bodje "Wulf-". Li latén «ovis» n' a rén a vey avou l' etimolodjeye d' Ôvîfa.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /õ.viː.ˈfa/ /oː.viː.ˈfa/ /ɔ.viː.ˈfa/ (betchfessî ô, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /õ.viː.ˈfa/ aschoûtez lu
- Ricepeures : Ô·vî·fa
No prôpe
candjîÔvîfa omrin
- (hamtea) del Ribiveye, asteure, on viyaedje del comene di Waime.
- E-n Ôvîfa, les grands baras — Motî Toussaint (fråze rifondowe).
- E-n Ôvîfa, nos avans deus diccionairîs.
Dizotrins mots
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîviyaedje
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike Ôvîfa so Wikipedia