Loukîz eto : Ovîfa.

Etimolodjeye

candjî

Aplacaedje tîxhon d' on pitit no tîxhon «Wulfhari» et d' on cmon no walon «fa»; fagne da Wulfary. Li mot a stî rcomprins pa les scrijheus d' papîscrîts, dispu al boune 1354 come "o fa" ou "ol viye fagne". Li "O-" ni shonne nén aveur måy yeu si vraiye valixhance, poy ki l' dijhêye ordinaire, c' est «e-n Ôvîfa». Li "ô" do prononçaedje walon provént dandjreus do taeyon-bodje "Wulf-". Li latén «ovis» n' a rén a vey avou l' etimolodjeye d' Ôvîfa.

Prononçaedje

candjî

No prôpe

candjî

Ôvîfa omrin

  1. (hamtea) del Ribiveye, asteure, on viyaedje del comene di Waime.
    • E-n Ôvîfa, les grands baras Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • E-n Ôvîfa, nos avans deus diccionairîs.

Dizotrins mots

candjî

Baras

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
viyaedje

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike Ôvîfa so Wikipedia