hamtea
hamtea | hamea |
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje vî francike « haim » (måjhon), avou l’ dobe cawete « -tea » çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes :
- /ham.ˈtɛː/ /ham.ˈtɛ̃/ /ham.ˈtja/ /ham.ˈt͡ʃa/ /am.ˈtja/ (betchfessî ea)
- (pa rfrancijhaedje) /ha.ˈmoː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ham.ˈtja/
- diferins prononçaedjes :
- Ricepeures : ham·tea
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
hamtea | hamteas |
hamtea omrin
- (djeyografeye) coulot di sacwantès måjhones, lon erî d’ on viyaedje.
- Mi mononke et m’ matante m’ ont consyî d’ aler cachî après d’ l’ ovraedje lon erî do hamtea — Lorint Hendschel, So l’ Anuti.
- Cwand i passéve å galop di s’ bayård, e l’ påjhûlisté des hamteas, les efants acorît so les soûs po l’ fiesti — Joseph Mignolet, "Li Payîs des Sotês", 1926, p. 18-19 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîWaitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike hamtea so Wikipedia