Etimolodjeye

candjî

No d’ fijheu do viebe : « woeyî ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin woeyeu woeyeus
femrin 1 woeyeuse woeyeuses
femrin 2 woeyresse woeyresses

woeyeu omrin

  1. li ci ki woeye.
    • Li veûyeû dè l’tourète, qui pète po l’pus sûr on some, ni sone nin dè l’cwène, qwand l’sotê potche so l’teût dè l’fôdje po r’gripé l’fosséJoseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926, p. 81.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

candjî
woeyeu