Etimolodjeye

candjî

Bodje « waxhel- » ‎(« waxhea ») (avou rissourdaedje etimolodjike ea => -l-), avou l’ cawete « -mint », çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -elmint », racuzinåve avou l' vî francès « vaissellement ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
waxhelmint waxhelmints

waxhelmint omrin

  1. totes les usteyes k' on a dandjî po fé ene metowe ovraedje.
  2. moncea d' ehalantès sacwès di totes les sôres.
    • Tcherdjîs di leu waxhelmint d' guere, les bateus del coûsse å tchvås divént griper pa des voyes impossibes, disca Bordja, sol Siera d' Gador, radschinde so Adra, et rivni tot do long del mer disk' å pôrt Joseph Mignolet, dins « L' amour a l' Alambra », p. 53 (fråze rifondowe).
    • Et ç' djoû vola, Magrite, cwand totes les djins dal veye
      S' amuzèt tos eshonne, a vs fé mori d' eveye
      Èn a des ôtes ossi k' ont tot on waxhelmint
      Ene boteye di cur, on mespli, des instrumints
      Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 33 (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
Li mot n’ est nén dins : E7, E170, R13

Ratournaedjes

candjî
paket d' ostis k' on-z a dandjî
totès ehalantès sacwès k' on a dandjî u nén