Etimolodjeye

candjî

Bodje « van » avou l’ cawete « -ea ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
vanea vaneas

vanea omrin

  1. (mot d’ zolodjeye) grosse plome di l' aiye d' èn oujhea.
    • Dj' a on colon ki piede ses vaneas Motî Forir (fråze rifondowe et rarindjeye).
  2. (pa stindaedje do sinse) l' aiye leye-minme.
    • L' esté passé dedja, e l' såjhon des ceréjhes, ni l' aveut i nén cshû e coir, e s' droet vanea et dvins les deus breyons des pates Jean Lejeune di Djoupeye, Avå trîhes èt bwès, p. 125 (fråze rifondowe).
    • Si ti véns so m' tchampiaedje,
      Dji t' casse seur onk di tes vaneas. Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 112, "Djaloserèye" (fråze rifondowe).
    • Li plaijhi do froxhî, d’ abimer kékes vaneas,
      Do cori cial et la, foler ene fleur,
      Mete ene taetche
      Afîsse di s’ divierti, n’ esteut co nén cnoxhou. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.101, “Pâhûlisté” (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
grosse plome di l' aiye
aiye  Loukîz a : aiye