Walon (sistinme Feller) candjî

Codjowas candjî

vèns

  1. vén ; indicatif prezintrece, prumire djin do singulî, do viebe « vini ».
    • Si dj’ vèns m’achîde à l’anêti
      Avou lès pus vîs dè viladje.
      C’èst pace qui dju n’ pou véy peri
      On payis qui r’nôye su lingadje. — Robert Vanorlé, C’èst l’ momint…, Les Cahiers Wallons, 1985,  6, p. 85.
  2. véns ; indicatif prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « vini ».
  3. vén ; kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « vini ».
    • Vèns avou me. Paul Moureau, Li R’naud et l’Nièrson, Les Cahiers Wallons, 1937,  1, p. 2.