tuzance

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « tuz- », bodje A do viebe « tuzer » avou l’ cawete « -ance »; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1995).

Prononçaedje

• AFE :
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /tyː.ˈzãs/ (minme prononçaedje pattavå)
• Ricepeures : tu·zance

Sustantif

singulî	pluriyal
tuzance	tuzances

tuzance femrin

1. manire di tuzer, di s' codure, d' on grope di djins (peupe, soce, societé).
   • A l' après d' çouci: dins l' tuzance mawometante, on n' houcreut måy li diåle, po taper des mwais sôrts: c' est todi å no do Bon Diu, et tot scrijhant des bokets d' Alcoran — LVver.
   • Noomane Celebicihan fijha ene foice po rmete d' assene li tuzance eyet l' lingaedje tatårs — LVver.
   • Li «Cominålté francesse»", por mi, c' est ene nindje di grandiveus ki rnoye et spotchî nosse tuzance — nén cnoxhou rmeteu e walon, ratournant José Fontaine (fråze rifondowe).
   • Gn a pår ene tuzance walone pask' i gn a on lingaedje walon.

Ratourneures

1. tuzance prôpe u tuzance bén da sinne u tuzance bén da lu: tuzance k' on peupe, k' on grope di djin a eyet k' les ôtes n' ont nén.
   • Nosse lingaedje, c' est nosse tuzance bén da nos; c' est l' testamint ki nos tåyes nos ont leyî — Charles Massaux, ratournant Frédéric Mistral, tiestire del gazete Modele:LChw (fråze rifondowe et rarindjeye).

Mots vijhéns

• culteure
• idintité

Ratournaedjes

manire di tuzer u di s' kidure

• Francès : culture ^(fr), identité ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike tuzance so Wikipedia