Etimolodjeye

candjî

Bodje « trankile » avou l’ cawete « -té ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
trankilté trankiltés

trankilté femrin

  1. coetisté.
    • C'ènn' èst fini d' nosse tranquilitè. Ça va yèsse on trayin d' tos lès djâles! Joselyne Mostenne, Lès cotes dol vèjène, Les Cahiers Wallons, 2024,  2, p. 44.


Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
trankilté