tchessî evoye[vierbire å spitron, a coplemint]

  1. tchessî (ene sakî, ene biesse) å lon po k' ele ni rvegne nén.
    • C' est nosse gamén et ls ôtes k' åront fwait ç' dalaedje la : c' est nén l' prumî côp k' on les doet cachî evoye Georges Fay (fråze rifondowe).
    • Sint Houbert n' åreut nén cachî evoye ene araegne dischindowe so s' fi padvant ses iys (L. Peters).
    • On-z alouméve ene lampe po tchessî les diåles et les pépés evoye.
    On dit eto : retchessî, tchôkî evoye, schovter evoye.
    F. chasser, pourchasser, exclure, bannir, expulser, renvoyer; Ny. wegjagen.
    • Adon, nos dmoréns a Boucavou. Li consul di Beldjike aveut stî tchessî evoye, mins il î fjheut co mo coe Lucyin Mahin, ratournant Christiane Blanjean Li Rantoele 88 p. 3.

Bokets :