tchedje

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Svierba do viebe «tcherdjî».

Sustantif

singulî	pluriyal
tchedje	tchedjes

tchedje f.

1. çou k' est poirté.
2. pezante responsåvisté.
   • Deus djonneas e s' måjhon, c' esteut ene fele tchedje po l' grand-mame.
3. (mot d' militaire) atake tot corant.

Parintaedje

• ritchedje, sortchedje
• Loukîz a : « tcherdjî »

Ortografeyes

Divant 1900 :

• cheg : [[[Sourdant:E177|E177]]
• cheje : E212

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• tchèdje : E1
• kèrtche : O4
• kèdje : C8

E rfondou walon :

• tchedje : R10 ^(lére), R13

Ratournaedjes

çou k' est poirté

• Francès : charge ^(fr)