Etimolodjeye

candjî

Svierba do viebe « tcherdjî ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
tchedje tchedjes

tchedje femrin

  1. çou k’ est poirté.
    • I loyèt des tchedjes foû pezantes et les mete so les spales des djins; et i n' les volèt nén rmouwer del betchete des doets Nicolas Defrecheux, ratournant Sint Matî avou François Bailleux et Auguste Hock; lijhåve vaici (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Nost ome n’ aveut nén des pexhons,
      Mins il aveut ene tchedje di ptitès gotesJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.9, “Ine Mâle Journêye” (fråze rifondowe).
    • Li måvi radjusteye si noere frake et, sins sogne,
      I xhufele ene ombåde so les håyes des cotjheas,
      Tot loucant les ptitès andjes ki rawårdèt l’ batea
      K’ adschind londjinnmint Mouze avou ene tchedje di cocognes Joseph Mignolet, Li sondje dè mèstré, 1925 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) pezante responsåvté.
    • Deus djonneas e s’ måjhon, c’ esteut ene fele tchedje po l’ grand-mame.
    • Po toplin des ôtes, awè dai,
      Ene téle niyêye sereut-st ene tchedje;
      Nos cmeres, asteure, n' ont pus l' coraedje
      Di s' ehaler d' on té fårdea Joseph Vrindts, "Racontules et råtchåds" (1920), p.148; "Madame groubiote" (fråze rifondowe).
    • Les parints ont bén veu do côp k' ele lezî sreut puvite ene tchedje k' ene aide Gaston Lucy (fråze rifondowe).
  3. (mot d’ militaire) atake tot corant.

Ratourneures

candjî
  1. al tchedje / a tchedje
  2. a ses tchedjes
  3. a plinne tchedje
  4. fé come les bådets, si rpoizer al tchedje

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
çou k’ est poirté
pezante responsåvté