taijhance
Etimolodjeye
candjîBodje « taijh- », bodje A do viebe « taire » avou l’ cawete « -ance » (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1997).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /tɛː.ˈʒɑ̃s/ /te.ˈʒɑ̃s/ (minme prononçaedje cåzu pattavå) (betchfessî ai)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /tɛː.ˈʒɑ̃s/
- Ricepeures : tai·jhance
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
taijhance | taijhances |
taijhance femrin
- moumint k' deus ou sacwants djins n' cåznut pus.
- Al tåve, n a tot l' monde ki s' tait. Gabriyel Maier n' est nén a s'-t åjhe. Po disroker l' taijhance, il atake a cåzer — Gabriyel & Gabriyel (fråze rarindjeye).
- Après ene taijhance, li Ptit Prince derit co : « Avoz do bon pwezon ? Estoz seur ki vos n’ mi froz nén sofri trop lontins ? » — Lorint Hendschel, ratournant « Li ptit prince ».