Etimolodjeye

candjî

Do viebe « stotchî », avou l’ cawete « -et ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
stotchet stotchets

stotchet omrin

  1. (mot d’ mousseure) tchåsson tressî avou des cîtrous.
    {{djermon-egzimpe|wa
  2. (mot d’ mousseure) spès tchåsson d' ome.
    • Avou des stotchets d' flanele, on-z a bon ses pîs e l' ivier. Motî Forir (fråze rifondowe).
  3. (amagnî) djotreye maxheye di crompires et di djotes.
    • S’ i rintréve, ses stotchets tchåfént so li stouve. Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.121 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
tchåsson tressî avou des cîtrous
spès tchåsson d' ome
djotreye maxheye di crompires et di djotes
  •   Francès : étuvée (fr) de pommes de terre mêlées de légumes (nén ratournåve direk e francès)