stotchet
Etimolodjeye
candjîDo viebe « stotchî », avou l’ cawete « -et ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /stɔ.ˈt͡ʃɛ/ /sɪ.tɔ.ˈt͡ʃɛ/ /ɛs.tɔ.ˈt͡ʃɛ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /stɔ.ˈt͡ʃɛ/
- Ricepeures : sto·tchet
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
stotchet | stotchets |
stotchet omrin
- (mot d’ mousseure) tchåsson tressî avou des cîtrous.
- {{djermon-egzimpe|wa
- (mot d’ mousseure) spès tchåsson d' ome.
- Avou des stotchets d' flanele, on-z a bon ses pîs e l' ivier. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- (amagnî) djotreye maxheye di crompires et di djotes.
- S’ i rintréve, ses stotchets tchåfént so li stouve. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.121 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîtchåsson tressî avou des cîtrous
- Francès : chausson de lisière (fr)