stipe
Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
---|---|---|
stipe | sitipe | estipe |
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « stipe », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /stip/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
stipe | stipes |
stipe femrin
- (mot do bastimint) long foirt bwès u fier po sotni on meur, on plafond.
- - « A cwè bon s’ mågriyî, s’ acweri des mås d’ tiesse
Po rafoirci les stipes ki låtchèt-st e timpesse ? — Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Pasquèye », 1922, p.107 (fråze rifondowe). - Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
S' etindèt pol dismour. On l' raplake, on l' dismantche ;
E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot. — Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
- - « A cwè bon s’ mågriyî, s’ acweri des mås d’ tiesse
- (mot d’ houyeu) bwès u fier u pilé po sotni on blok di rotche.
- (mot des cotlîs) baston po sotni ene plante.
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :