spiçreye
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Bodje « spiç- » (« spéce ») (avou candjmint d’ voyale) avou l’ cawete « -reye ».
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /spes.ˈʀɛj/ /spis.ˈʀiːj/ (betchfessî ey)
- (francijhaedje) /ɛ.pis.ˈʀɛj/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /spis.ˈʀɛj/
- Ricepeures : spiç·reye
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| spiçreye | spiçreyes |
spiçreye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- spéce d’ ene sôre u l’ ôte, oudonbén maxheyes.
- Dj’ a magnî ene sacwè d’ ledjir ; nole sipiçreye. — Simon de Harlez, dins Les Ipocondes (fråze rifondowe).