sost
Etimolodjeye
candjîAplacaedje do codjowa so (do viebe esse) avou l’ loyeure di beloyance -st.
Prononçaedje
candjî- AFE : /sɔst/
Mot d’ mescôpaedje
candjîsost
- so-st.
- Comint, nos avons li « Ronde de nuit » ossi, èh bin, choûte, dji sost-èwaré, come il est candjî vos’ pitit Nameur, i gn’a pus al riconaiche. — Djean Grigneu, Nameur grande vile, Li Ban Cloke, lº 5, 16 d’ octôbe 1910.
- On djoû qui dj’esteûve èvôye à Dauve po vôye li maujone des foûs, dji sost-atautchî clins l’ coû par one di zels. — Babiyoles, Li Ban Cloke, lº 78, 10 di måss 1912.
- Di mésti, dji sost aveûle di naissance. C’est-on bon mestî : li dîmègne mi rapwate di qwè mi rpwaser tote li samwinne. — Ricopî pa Flupe, L’avoz vèyu !, Li Ban Cloke, lº 84, 21 d’ avri 1912.