Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén * « singlutus ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
soglot soglots

soglot omrin

  1. foirt tchoûlaedje ki fwait målåjhey do respirer.
    • Les soglots lyi sofoként s' vwès Motî Forir (fråze rifondowe).
    • E s’ vwès plinne di miråcoleye :
      Noste aiwe wåde li brut d’ ses soglotsJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.15-16, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe).
    • Mins, fwait a fwait ki tot s' edoime et ki m' pinsêye
      S' enonde diviè l' sovnance avou l' samrou des flots ;
      La k' les stoeles si murèt come des spites di falo !
      I m' shonne k' a l' toele di l' aiwe ene douce vwès sussene
      Èn air ki m' avize rire ou kék' longou soglotLouis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 100 (fråze rifondowe).
  2. sospir.

Ratourneures

candjî
  1. tchoûler a soglots, plorer a soglots.
  2. fé s’ dierin soglot : dihoter.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
foirt tchoûlaedje
sospir