s’ efiler

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Shûte des mots : « s’ » + « efiler »

Viebe

s’ efiler (viebe å prono muroetrece)

1. passer al cawêye d' on poes a l' ôte (tot djåzant d' on tchaplet).
   • Divins totes les craboyes des åmes,
     D' ene a l' ôte, mes loukeures rôlèt,
     Drî les påpires dji voe les låmes
     S' efiler come èn on tchaplet. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), p.1 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• si disgurner
• si dispierler
• si distrocler

Ratournaedjes

s’ efiler

• Francès : s’égrener ^(fr)