s’ apontyî

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje prono « s’ » + viebe « apontyî ».

Viebe

s’ apontyî (viebe å prono muroetrece)

1. s’ aprester.
   • Ele s' aponteye po-z aler å bal.
   • Vos vs poloz bén apontyî a rçure ene volêye di vosse pere cwand k' i rinterrè.
   • Dji lyi dene ene bafe pwis ene deujhinme; ele rimete si chabrake et s' aponteye po filer— Martin Lejeune, "Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune" p. 115, "L'infifélité d' Catrène" (fråze rifondowe).