Etimolodjeye

candjî

Shûte des mots : « såvadje » + « djeu ».

Sustantivire

candjî
singulî pluriyal
såvadje djeu såvadjes djeus

såvadje djeu

  1. (mot d’ djeu) djeu dandjureus, disfindou.
    • Gn a waire, on veyeut co sol rowe,
      Cwand les vacances estént rivnowes,
      Des hiedes di pôves pitits mamés,
      L’ air målaidûle, ni s’ savant plaire
      K’ avou totes sôres di såvadjes djeus. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.186, “On peu dè Solo” (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
såvadje djeu