raplaker
Etimolodjeye
candjîDo viebe « plaker » avou l’ betchete « ra- » des viebes
- Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
S' etindèt pol dismoure. On l' raplake, on l' dismantche ;
E ses cwate pås di stipe, di leus pîs disk' ås hantches,
Al mwinde pezêye, verdjèt come les djambes d' on gnognot
— Louis Lagauche, "L' inmant" (1947), p. 75 (fråze rifondowe).
- Li noere bijhe ou l' solo, li rålêye ou l' hoûssea,
-
- Il estént d' brogne, mins i s' sont raplakîs — Motî Haust (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :