Etimolodjeye

candjî

Bodje « piyeus », avou l’ cawete « -mint », lu-minme calcaedje do francès « pieusement ».

Prononçaedje

candjî

Adviebe

candjî

piyeuzmint (nén candjåve)

  1. d' ene piyeuse manire.
    • On djoû, l’ viye erlike, bén rschurêye,
      Ki di m’ grand-pere fjheut li bouneur,
      On l’ håyna piyeuzmint sol galreye
      Del fouwî, avou s’ croes d’ oneur. Martin Lejeune, “Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.185, « Lu såbe du m’ grand-pêre » (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
piyeuzmint