pitite-feye

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Aplacaedje tîxhon addjectif + no (avou loyeure) di : "pitite" + "feye"

Prononçaedje

AFE :
- diferins prononçaedjes : /ptit‿fɛj/ /pitit‿fɛj/ /ptɪt‿fɛj/ /pitɪt‿fɛj/ Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɡʀɑ̃ː.meːʀ/

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	pitite-feye	pitite-feyes
femrin	pitite-feye	pitites-feyes

pitite-feye omrin

mame do parint (cåzaedje oficire).
- A fwèce d’avu trîmé tot l’timp di s’pèneuse vèye,
  Et d’avu, sins d’fali, pwerté l’tchèdje di ses creux,
  Li vîle grand’mére qui rote â bresse di si p’tite fèye,
  Halcote, et bahe li tiesse come ine potèye qu’à* seû…
  — Joseph Mignolet, "Les håyes sont rfloreyes", "Li viye grand-mere", 1921, p. 29.

Contråve

grand-mame, grand-mere, tayone

Ortografeyes

Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

p’tite fèye :

I gn a cåzu rén dins ci hagnon ci, mins si vos irîz rnaxhî dins des ôtes motîs, et trover l’ mot « pitite-feye », riherez ciddé li scrijha do mot ki vos î avoz trové, et l’ rahouca do motî el Djivêye des motîs do walon.

Notule d’ uzaedje

Nén kimaxhî « pitite-feye » avou « pitite feye » (feye nén hôte so pates).

Ratournaedjes

pitite-feye

Francès : petite fille ^(fr)
Neyerlandès : kleindochter ^(nl)
Rûsse : внучка ^(ru)