petchale
Etimolodjeye
candjîBodje « petche » avou l’ cawete « -ale ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɛ.ˈt͡ʃal/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : pe·tchale
Sustantif
candjî| singulî | pluriyal |
|---|---|
| petchale | petchales |
petchale femrin
- (botanike) pitit frut di sacwants såvadjes åbes u bouxhons.
- Leu rodje pea del maweure petchale,
Li vlour del pîxhe sont pus grossirs
Ki leus tchoufletes rôzes a foxhales— Martin Lejeune, “ Œuvres lyriques du poète Martin Lejeune” p.127, « Lès-èfants » (fråze rifondowe). - Avå les heuponîs, li noer bwès, les tchårnales
Agridjeyes al gonxhire ås grijhès rotches d' agåjhe,
Li vwès des pénsons s' maxhe al tchanson del couvale
Et l' voye wice ki l' Amour va côper des ... petchales
Est s' trûte po s' sitrinde comifåt. — , Fètch’reûs, (1947), p. 160 (fråze rifondowe).
- Leu rodje pea del maweure petchale,
- (pus stroetmint) poes d' årdispene ki l’ sincieus no, c’ est : Crataegus oxyacantha.
- purnale.
- C' est la k' les råpéns do viyaedje alént ås meures di tchén ou ås petchales cwand leu mere n' è saveut rén — Joseph Selvais, divins Å pî des plopes p. 13 (fråze rifondowe).
- frut do håvurna.
Mots d’ aplacaedje
candjî- petchale di boure: grosse petchale.
