pîpî

Sustantif

singulî	pluriyal
pîpî	pîpîs

pîpî omrin

(antomeye) mot d' efant po l' organe ki sieve a roter.

Sinonimeye

pî

Fås amisse

Li francès « pipi » n’ a nén l' minme sinse. C' est eto on mot d' efant, mins pol likide k' on vude d' ès coir, cwand on saiwe : pipixhe ubén pixhate.

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

pîpî : O4

E rfondou walon :

pîpî : R10 ^(lére)