påpe
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « pape », lu-minme do latén « papa », lu-minme do grek « πάππας ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /pɑːp/ /pɔːp/ /pɒːp/ /paːp/ (betchfessî å)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔːp/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
påpe | påpes |
påpe omrin
- (e l’ eglijhe catolike) tchîf di l' Eglijhe Catolike.
- Dji scrireus bén å påpe po-z aveur ene pitite faveur !… — Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 2011 (fråze rifondowe).
- So ç’ trevén la, a Rome, li påpe aveut sayî d’ andoûler les andjes. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- Sint Pire vént di scrire å påpe k' i fwait lourd e paradis, [...] k' i s' dispaitche d’ î avoyî del djonnesse po s' discandjî— w:Joseph Mousset, Deus tchansons walonnes sol hertchaedje des erlikes da sinte Alénie a Lîdje (1843) (fråze rifondowe).
-
Li påpe Djan-På II
-
Li påpe Françwès
Ratourneures
candjî- pus catolike ki l' påpe
- po les coyes do påpe