påkea

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « Påke » avou l’ cawete « -ea »

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /pɔː.kɛː/ /paː.kɛː/…/ (betchfessî å), (betchfessî ea)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /pɔː.kja/
• Ricepeures : på·kea

Sustantif

	singulî	pluriyal
omrin	påkî	påkîs
	påkea	påkeas
femrin	påcresse	påcresses
	påkete	påketes

påkea omrin

1. (e l’ eglijhe catolike) gamén ki fwait ses påkes.
   • Vos n' voeroz djamåy so vos pas,
     Pitit påkea, les côps d' oraedje. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Èl wåde di Diu", p.47 (fråze rifondowe).
   • Riloucans passer les påketes Blankes come les pådjes d' on noû cayî Riloucans passer les påkeas Ossu roeds ki leu noû missel. — Léon Warnant (fråze rifondowe).
   • Mins dj' roveye ses fåtes cwand l' sovnance
     Moenne mi pinsêye e rescoulance
     Viè l' tns k' on djheut : « Ké frisse påkea » — Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 103 (fråze rifondowe).

Parintaedje

Loukîz a : « Påke »

Ratournaedjes

gamén ki fwait ses påkes

• Francès : communiant ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike påkea so Wikipedia