normå
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « normal », çou ki dene on mot, avou l’ cawete « -å ».
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | normå | normås |
femrin | normåle | normåles |
normå omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)
- k' est l' pus ordinaire.
Contråve
candjî- anormå, a pårt, speciå
- (djin ki n' a nén tos ses sinses) : nén come èn ôte
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :