nomere
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : « nos » + « mere ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /nɔ.ˈmeːʀ/ /nɔ.ˈmɛːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /nɔ.ˈmeːʀ/
- Ricepeures : no·mere
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
nomere | nomeres |
nomere femrin
- (mot d’ rilidjon) mwaisse sour d' on covint.
- Li nomere dås Rpintenes, dås incuråbes. — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Nomere abesse d' on covint. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- N' åyîz nole poenne, alez vis ripoizer,
Li djågô k' fåt po Djezus, boune nomere,
Serè fini po dmwin måtén. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "Li nute dè noïé d'ine bèguène", p.9 (fråze rifondowe).
Mots vijhéns
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjînomere
- Francès : mère supérieure (fr)