Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « muscionem » (oujhea gros come ene moxhe), pal voye do vî francès « moisson » k’ a divnou « moissonel », pu « moisnel » et « moinel », k’ a dné l’ francès « moineau »[1][2].

 
sacwantès sôres di moxhons

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
moxhon moxhons

moxhon omrin

  1. sôre di ptit oujhea.
    • Li ptit djoli betche-fier n’ est nén plus gros k’ on moxhon. Léon Demarche (fråze rifondowe).
    • Poqwè faut-i tchanter ?
      S’reut ç’ po noyî nos transes,
      Oubin po pèstèler
      L’ racène di nos sovenances ?
      Parèt qu’ c’èst po l’ mouchon
      Lucien Somme.

Mots d’ aplacaedje

candjî
  1. Modele:fåt bén k' on djoû l' moxhon s' riskêye : i fåt timpe ou tård s' risker a fé çou k' on vout
    • Fåt bin qu' on djoû l' mohon s' risquêye
      Mins, par hazard, si dj' a-st-on pris
      Dji påye ås amis 'ne clapante toûrnêye!
      Martin Lejeune.

Mots d’ aplacaedje

candjî

Parintaedje

candjî

Rilomêye do mot

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
moxhon

Sourdants

candjî
  1. Motî Haust, a « mohon »
  2. Auguste Brachet, Dictionnaire étymologique de la langue française, J. Hetzel et Cie, 1880( 12e ed.), p. 356 a « moineau » (lére)