moraedje
Etimolodjeye
candjîDo viebe «mori», avou l’ cawete « -aedje », (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1995)
Sustantif
candjîmoraedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « mori », moirt d' ene djin.
- End a bén yeu troes cwate, di droles di moraedjes inla — Lucyin Mahin, dins l' novele «C' est todi l' aiwe ki doime ki neye».
- C’ est po-z espaitchî les cintinnes di moraedjes di djins, neyîs dins l' Mîtrinne Mer, tot sayant do rdjonde l' Itåleye u l' Espagne avou des naçales di Sint-Nicolai — Lucyin Mahin.
- (mot d’ medcén) moirt d' ene celule, d' on texhou do coir.
- Cisse maladeye la est cåzêye på moraedje do gris do cervea.
Sinonimeye
candjîMots vijhéns
candjî- crevaedje (biesse)
- souwaedje, souwaedje-evoye (plante)