monsieu
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « monsieur ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /mɔ̃ː.ˈsjø/ /mõː.ˈʃøː/ /mɔː.ˈsjøː/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mɔ̃.ˈsjø/
- Ricepeures : mon·sieu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
monsieu | monsieus |
monsieu omrin (cåzu todi singulî)
- mot po-z atôtchî ou djåzer polimint d’ èn ome.
- Dji rmerceye Monsieu l’ Govierneu d’ aveur fwait hôt avou nozôtes. — F. Marten (sourdant a recråxhî) (fråze rifondowe).
- dijhêye po dire bondjoû a èn ome (des omes) emey les djins k’ i gn a.
- Salut, monsieu dame, gn a pont d’ disrindjmint ? — Arthur Masson (fråze rifondowe).
- ome hôt plaecî.
- Nos capotes disfligotêyes si frotnut ås frakes des monsieus k’ ont des dints d’ ôr et ki boevnut l’ tchampagne. — Edmond Wartique (fråze rifondowe).
- I gn a vnou des beas monsieus avou des gabardenes. — Édouard Thirionet (fråze rifondowe).
- no respectiveus po djåzer a èn eveke u cåzer d’ lu.
- sôre d’ inseke avou cwate grandès aiyes ki vole come èn areyoplane åd dilong des aiwes.
- (mocreçmint) mocrece arinnaedje.
- Dji n’ dis måy nole minte, mi monsieu ! — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.20 (fråze rifondowe).
Contråve
candjîMots vijhéns
candjî- (a èn eveke) monsegneur
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîmonsieu