moennaedje
Etimolodjeye
candjîDo viebe « moenner » avou l’ cawete « -aedje »
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
moennaedje | moennaedjes |
moennaedje omrin
- no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «moenner».
- C' est todi-evoye des moennaedjes des bigåds et des tcheriaedjes d' ene sôre u l' ôte — Sintake Rimåke (fråze rifondowe).
Omofoneye possibe
candjî/mwɛ̃naʧ/ : manaedje
Ratournaedjes
candjî- F. conduite, guidage.
- transport