midone
Etimolodjeye
candjîRacuzinåve avou l’ vî francès « mesdoner » (må dner)[1].
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mi.ˈdɔn/
- Ricepeures : mi·done
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | midone | midones |
femrin padrî | midone | midones |
femrin padvant | midone | midonès |
midone omrin et femrin
- di dnêye, lådje (ki dene voltî çou k’ il a).
- Pocwè l' ci k' est midone dvins l' mizere es-t avare cwand il est ritche ? — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Li frumixhe n’ est nén foirt midone ; elle overe po s’ måjhone. — Marcel David (fråze rifondowe).
- Et vos, nozêye crapåde ki m' esteut si midone…
Dijhoz, sour, wice estez vs ?
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 151 (fråze rifondowe). - Al môde d' on modeu ki miloute ses midonès dneuses, ces banc-moussîs la ti sognèt et rassognî ås féns k' t' åyes håsse d' î raler sovint — David Blaude, Li Rantoele, l° 106 p. 7.
Contråve
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîmidone
- Francès : généreux (fr), charitable (fr), secourable (fr)