margoule
Etimolodjeye
candjîPrononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /maʀ.ˈɡul/
- Ricepeures : mar·goule
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
margoule | margoules |
margoule femrin
- sacwè ki n' rote nén droet, dins ene soce, ene societé u dins l' politike.
- Dj' a trové ki Leyon Degrele et s' mouvmint estént l' frut d' on sistinme politike k' esteut pouri, avou bråmint des margoules — Dimitri François (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîmargoulaedje, margoulreye, emantchreye
Ratournaedjes
candjîCodjowas
candjîmargoule
- indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « margouler ».
- suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « margouler ».
- kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « margouler ».