Etimolodjeye

candjî

Bodje «mande» («dimande») avou l’ cawete « -iveus » (etimolodjeye nén acertinêye)

Prononçaedje

candjî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin mandiveus
femrin padrî mandiveuse mandiveuses
femrin padvant mandiveuse mandiveusès

mandiveus omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. ki dmande toltins des sacwès.
    • Djans, dj' a co ene feye sitou mandiveus… Po m' fé pardoner : eco ene trûlêye di poreas (so foto). Manfred Lejoly (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî

{{Orto

|- = E145, E165, E200, E212, Papî Ltchanteu sol cawete -iveus, R13 }}

E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.