Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « main », do vî francès « man » (980), « main » u « mein ». Scrijhaedje avou wårdaedje do a etimolodjike do latén « manus ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
main mains

main femrin

  1. mwin.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Etimolodjeye

candjî

 Loukîz a : « main »

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
main mains

main femrin

  1. mwin.
    • J’esteus prète à scrire ine lette à mi-homme, qwand tot prindant l’coq’mâre qui hoûzéve, jus d’li stoûve, i m’sipitte dè l’bolante aiwe so l’main et ji m’broûle comme vos vèyez […] Constant Simonis, Mi voèsène Bertine, 1904.

Ortografeyes

candjî

Omofoneye

candjî

Inglès

candjî

Prononçaedje

candjî
  • AFE : /ˈmeɪn/

Addjectif

candjî

main

  1. mwaisse.