maçon
Etimolodjeye
candjîS’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « maçon », el pout stitchî vaici.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ma.ˈsɔ̃/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : ma·çon
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
maçone | maçones |
maçon omrin
- (no d’ mestî) (mot do bastimint) onk ki fwait des meurs u des ôtes sacwès avou des pires u des brikes et do moirtî.
- Les maçons ont metou l' busket — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- Dj’ î a sondjî : l’ årchitèke et l’ maçon sont prevnous. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).
- Dji so maçon et cwand dj’ apougne mi trouwale,
Li veye mi shonne pus bele — André Dewelle (fråze rifondowe). - Dj' a yeu ene dimande d' ene kimere di 56 ans ki vleut divni maçone.
- Li fôrdjeû, qu’buvéve on hèna
Avou l’maçon,
Houka l’cwèpî qu’djåséve à ’ne cande
Ad’lé l’gorlî
— Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 51.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîSinonimeye
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
maçonne | maçonnes |
maçon omrin