Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « maçon », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
maçone maçones

maçon omrin

  1. (no d’ mestî) (mot do bastimint) onk ki fwait des meurs u des ôtes sacwès avou des pires u des brikes et do moirtî.
    • Les maçons ont metou l' busket Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Dj’ î a sondjî : l’ årchitèke et l’ maçon sont prevnous. Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.133 (fråze rifondowe).
    • Dji so maçon et cwand dj’ apougne mi trouwale,
      Li veye mi shonne pus bele André Dewelle (fråze rifondowe).
    • Dj' a yeu ene dimande d' ene kimere di 56 ans ki vleut divni maçone.
    • Li fôrdjeû, qu’buvéve on hèna
      Avou l’maçon,
      Houka l’cwèpî qu’djåséve à ’ne cande
      Ad’lé l’gorlî
      Joseph Mignolet, "Li tchant del croes", 1932, p. 51.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ratournaedjes

candjî
onk ki bastixh les måjhons

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
maçonne maçonnes

maçon omrin

  1. (no d’ mestî) maçon (mot scrît eyet prononcî e francès come e walon).