linroû
Walon (Rifondou)
candjî
Etimolodjeye candjî
Bodje « lin » avou l’ dobe cawete « -roû », oujhea ki magne voltî les grinnes di lén; mot cité dins l’ FEW 5 368b-369a.
-
-
-
Tchant då linroû
Prononçaedje candjî
Asteme ! Ci mot ci a on scrijha « -in- » ki n’ si prononce nén a môde di naziåle /ẽ/ mins /in/, çou ki respond a on scrijha Feller « -in′- ».
Sustantif candjî
| singulî | pluriyal |
|---|---|
| linroû | linroûs |
linroû omrin
- (oujhea) pitit moxhon xhufleu ki l’ sincieus no, c’ est : Acanthis cannabina.
- Dji n' a ni colon, ni cok, ni linroû ni pinson
Et come dji sai k' tchaeconk a si ptit colebreye
Mi, dji vou passer m' tins, a boere sacwants ptits dmeyes
— Édouard Remouchamps, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, « Li savtî », 77-143 (fråze rifondowe). - Dji n' ritrouve pus l' vete coxhete
La k' pidjolént les fåbites,
Linroûs, pénsons
— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 60 (fråze rifondowe).
- Dji n' a ni colon, ni cok, ni linroû ni pinson
