Etimolodjeye

candjî

Spotchî aplacaedje di : « li leur » (avou fondaedje do R) + « da » + « zels » (ridoblete).

Prononçaedje

candjî

Prono d’ apårtinance

candjî
singulî pluriyal
omrin leu-zels leus-zels
femrin leu-zels leus-zels

leu-zels omrin et femrin

  1. (vî mot) li leur.
    • Nosse måjhon fwait blåme a leu-zels. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Nos avans nos poennes ; n’ ont i nén leus-zels ossu ? Motî Haust (fråze rifondowe).
    • I djåzèt tofer des efants des ôtes, mins måy di leus-zels. Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Lidje, c’ est ene veye come ene ôte. Djans, les Lidjwès si fiyèt k’ elle est ôtrumint ki ls ôtes. Totes les djins d’ ene metowe veye sondjèt k’ i gn a pont d’ ôte pareye a leu-zels. Li Rantoele,  64, p. 3.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî

 Loukîz a : li leur