leu-zels
Etimolodjeye
candjîSpotchî aplacaedje di : « li leur » (avou fondaedje do R) + « da » + « zels » (ridoblete).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /løːzɛl/ (minme prononçaedje pattavå)
Prono d’ apårtinance
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | leu-zels | leus-zels |
femrin | leu-zels | leus-zels |
leu-zels omrin et femrin
- (vî mot) li leur.
- Nosse måjhon fwait blåme a leu-zels. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Nos avans nos poennes ; n’ ont i nén leus-zels ossu ? — Motî Haust (fråze rifondowe).
- I djåzèt tofer des efants des ôtes, mins måy di leus-zels. — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Lidje, c’ est ene veye come ene ôte. Djans, les Lidjwès si fiyèt k’ elle est ôtrumint ki ls ôtes. Totes les djins d’ ene metowe veye sondjèt k’ i gn a pont d’ ôte pareye a leu-zels. — Li Rantoele, lº 64, p. 3.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîLoukîz a : li leur