Loukîz eto : kéloyide.

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « chéloïde » (minme sinse); (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 2020)

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

keloyide omrin

  1. (mot d’ medcén) (mot d’ årtisse des biesses) gros rodje boton ; dj' ô bén, ene, pa des côps nouzome, forcrexhince del pea, di rodjåsse coleur, al plaece d' ene coixheure ou emézeure ki s' a rweri, ki vént ås djins u ås biesses (tchivås) ; po les djins, c' est l' pus sovint divant oubén après l' adocrexhinne.
    • Les keloyides sont l' rizultat d' èn ôte boton, d' on froxhaedje u co d' ene pikeure ki si rfwait avou ditrop di foice di cicatrijhaedje.
    • L' årtisse a sognî l' keloyide al pate do tchvå avou do souke vaniyî.

Ratournaedjes

candjî
gros rodje boton

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike Keloyide so Wikipedia