Etimolodjeye

candjî

Bodje almand « hinken » (xhaler); mot cité dins l’ FEW 21 285 (ki n' kinoxhe nén l' tayon-bodje); doereut kécfeye esse on mot cité dins l’ FEW 16 209a (avou « hinkeplink »).

Prononçaedje

candjî

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin hink hinks
femrin padrî hinke hinkes
femrin padvant hinke hinkès

hink omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. pitit et maigue.
    • Cist efant la est bén hink po si ådje D.T.W (fråze rarindjeye).
    • Li pus hink di nos deus coperes
      Vis apice l’ ôte pal plin gozî
      Et d’ on côp d’ tiesse el bouxhe conte tere. Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Les randahes», p.118 (fråze rifondowe).
    • I gn aveut ene feye, a Vervî, on ptit hink fileu al makete k' aveut spozé ene grosse shoflêye Almande Jean Wisimus, dins Des rôzes et des spenes p. 172 (1926) (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant, Basse Årdene

Ratournaedjes

candjî
pitit et maigue

Sourdants

candjî

Etimolodjeye: mostrêye a mots côpés e E212b ki voet l' minme idêye ki divins « hinkeplink ».