hink
Etimolodjeye
candjîBodje almand « hinken » (xhaler); mot cité dins l’ FEW 21 285 (ki n' kinoxhe nén l' tayon-bodje); doereut kécfeye esse on mot cité dins l’ FEW 16 209a (avou « hinkeplink »).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hɛ̃k/ /hɛːk/ /ɛ̃k/ (H prumrece)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hɛ̃k/
- Ricepeures : nén rcepåve
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | hink | hinks |
femrin padrî | hinke | hinkes |
femrin padvant | hinke | hinkès |
hink omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- pitit et maigue.
- Cist efant la est bén hink po si ådje — D.T.W (fråze rarindjeye).
- Li pus hink di nos deus coperes
Vis apice l’ ôte pal plin gozî
Et d’ on côp d’ tiesse el bouxhe conte tere. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), «Les randahes», p.118 (fråze rifondowe). - I gn aveut ene feye, a Vervî, on ptit hink fileu al makete k' aveut spozé ene grosse shoflêye Almande — Jean Wisimus, dins Des rôzes et des spenes p. 172 (1926) (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîSourdants
candjîEtimolodjeye: mostrêye a mots côpés e E212b ki voet l' minme idêye ki divins « hinkeplink ».