hertcheye
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
hertcheye | hertcheyes |
hertcheye femrin
- longue traece k' on voet al tere, leyeye pa ene sacwè k' a stî hertchî, u ki s' a hertchî.
- Li voye esteut tote coviete d' ene hertcheye di tere — Motî del Hesbaye (fråze rifondowe).
- Et, drî les soyeus, les bates si stårèt
a longuès hertcheyes, ki les rascoyresses
d' on vigreus côp d' seye metèt-st a djaveas
— "Li pan dè Bon Diu", "Li soyèdje" (fråze rifondowe).
- (djeu d' boutchon) tchessaedje evoye del pire di l' ôte, ki s' a vnou rashir sol vosse, tot près do boutchon, tot bouxhant dso avou ene deujhinme pire da vosse.
- T' as l' droet do fé ene hertcheye (J. Wisimus).
- F. dégagement.
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- hèrtchêye / hièrtchêye : E1
- hèrtchèye / hièrtchèye : E170