Etimolodjeye

candjî

Do viebe « hanter » avou l’ cawete « -reye ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
hantreye hantreyes

hantreye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. resconte inte deus hanteus.
    • Li cir esteut blanc, presse a s' enonder; mi djonne cour djeryive, vef di tote hantreye (A. Ramez).
    • Cwand s' mayon drova l' cado (foirt bonmartchî), i l' oya dire : «Ti n' l' as seur nén stou prinde dizo l' poye ås oûs d' ôr !» Et l' plate come les hantreye ont stou spiyeyes so ene pire ! (Hubert Mahy).
    • Cola vént mete li bricole li dimegne al nute, contant so les hantreye do gåre et sol probåbe cråsse matinêye do londi.
    • Tins del hantreye, i s' fjhèt tot ptits
      Po k' on lzî deye k' i sont djintis
      Les djônes omes
      Camille Gaspard (fråze rifondowe).
    • Ci sèrè co on bê djoû d’ djôye et d’ hant’rèye à mète avou l′ s-ôtesJean-François Renkin, On dimègne, 1896.
  2. resconte sins impôrtance.
    • Tot s' leyant endaler sol corant des såjhons Erî del politike et des ôtès hantreyes, On vike sins î sondjî… Louis Remacle, Proses wallonnes, p. 176 (fråze rifondowe).
  3. ocupaedje sins impôrtance.

Sinonimeye

candjî

Sipårdaedje do mot

candjî

w. do Levant

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
resconte di deus hanteus
resconte sins impôrtance
ocupaedje sins impôrtance