håynêye
Etimolodjeye
candjîDo viebe « håyner », avou l’ cawete « -êye ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hɔj.ˈnɛːj/ /oː.wi.ˈnej/ Prononçaedje a radjouter (H prumrece)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hɔj.ˈnɛːj/
- Ricepeures : håy·nêye
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | håyné | håynés |
femrin | håynêye | håynêyes |
håynêye femrin
- femrin pårticipe erirece (fok dins ene fråze al vwès passive), do viebe : «håyner», aprume metowe al tere po del martchandeye.
- So deus tins troes mouvmints, tote si camlote a stî håynêye divant nost ouxh.
- bén mostrêye ås djins.
- Li toele a stî håynêye tot l' moes e muzêye do Louve.
- Et vola k' on djoû, des ceréjhes lujhèt so ene pitite baguete håynêye a ene hobete. — Louis Lagauche (fråze rifondowe).
- Gn aveut shijh assîtes di stin, håynêyes ås deus costés do vî bondiu. — Lambert-Joseph-Louis Lambillion (fråze rifondowe).
Ratournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
håynêye | håynêyes |
håynêye femrin
Sinonimeye
candjîhåynaedje, håyneure, staplisse
Ratournaedjes
candjîCodjowas
candjîhåynêye
- indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « håyner ».
- suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « håyner ».
- kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « håyner ».
- Dji n' håynêye nén cisse tchîf d' ouve la dvant tertos.