Loukîz eto : Gré.

Etimolodjeye

candjî

Sibetchaedje di « digré ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
gré grés

gré omrin

  1. (mot do bastimint) pluriyal pårteye d' ene montêye
    • Del nute, cwand toumèt do fé
      Leu faccion dvant l' Måjhon d' veye
      I s' edoirmèt so les grés
      On ls a veyou pus d' ine feye
      S' i vént a ploure ou k' i fwaiye froed
      I moussèt el coûrtigår
      I s' edoirmèt dvant l' feu
      François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
    • Plin come ene basse, påtriyant-st e latén,
      Wiyåme rimonte ses grés come s’ aléve a ene tchapele
      Tot s’ dijhant dvintrinnmint :
      « A ké sint
      Va dju mete ene tchandele ? » Jules Claskin, « Airs di flûte et autres poèmes wallons », édition critique de Maurice Piron, 1956, « Wiyême li crustin », 1922, p.105-106 (fråze rifondowe).
    • – Djôzef est moirt !!!
      – Cwand don ?
      – I gn a a schipe ene eure ! A toumé dvins les grés avou s' constateu e s' måjhone tot vnant cial !Paul-Henri Thomsin, ratournant "Li vî bleu" da François Walthéry & Raoul Cauvin, 1980 (fråze rifondowe).
  2. pårteye d' ene schåle (imådjreçmint).
  3. (pus stroetmint) (fizike) unité d' on termomete.
  4. unité d' ene inglêye.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Ratournaedjes

candjî
tchaeke pårteye di montêyes
unité di mzeure del timperateure, d' ingue

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
gré grés

todi singulî

gré omrin

  1. acceptance.

Ratourneures

candjî
  1. de gré ou de force