friscåde
Etimolodjeye
candjîBodje « frik- » (« frisse ») avou l’ cawete « -åde ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /fʀis.ˈkɔːt/ /fʀis.ˈkat/ /fʀis.ˈkad/ (betchfessî å, halcrosse rîlêye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /fʀis.ˈkɔːt/
- Ricepeures : fris·cåde
Sustantif
candjîfriscåde femrin todi singulî
- plaece metowe å frisse, cwand i fwait tchôd ådfoû.
- Li poite d' on cina est å lådje; Pire î mousse et, ashiou sol bresse d' ene berwete, i s' lait ene gote raveur, el friscåde ki djîstrêye la — — Dieudonné Boverie, Li loumire pierdowe (fråze rifondowe). p. 67) (fråze rifondowe).
- C' est pocwè on k' on dvreut dner, po-z aswadjî l' noer boy,
Pus d' åjhmince, pus d' friscåde, pus d' djoye a cisse tere la— Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13